Wymagać dobrej roboty to normalne
„Po prostu wymagam od ludzi dobrej roboty. Przecież nie oczekuję nic nadzwyczajnego – chcę, aby zrobić coś porządnie. Jak ktoś robi coś nie tak, nie dotrzymuje jakości, terminu, słowa to jestem na to uczulony. Budzi to we mnie frustrację, nerwy. Oj potrafię być wtedy nieprzyjemny, ironiczny i powiedzieć coś tak, że da mu popalić.”
Czy to opis dobrego menedżera, kierownika, lidera w pracy czy nawet w rodzinie?
To słowa menedżera, który trafił do mnie na sesje coachingowe w celu poprawienia relacji w swoim zespole. Relacji, które wymagają poprawy, bo wpływają na słabsze wyniki pracy zespołu. Taki paradoks – nacisk na jakość powoduje pogorszenie jakości.
Czy Ty masz skłonności do bycia perfekcjonistą?
A może nim jesteś?
Często słyszymy „zrób to na SUPER”, „robota – mucha nie siada”, „ zrobione na zicher”,„bez dwóch zdań”, „jak amen w pacierzu”, „na sto procent”. Czy działanie w ten sposób jest dobre, czy nie?
Zgodnie z definicją, perfekcjonizm to postawa człowieka, która stawia dokładność wykonywanych czynności na najwyższym miejscu.
Co to daje, gdy stawiasz dokładności na najwyższym miejscu:
- wysoką jakość wykonanej przez Ciebie pracy
- dotrzymywanie terminów
- dotrzymywanie słowa
- zaufanie do Ciebie, że jak powiedziała(e)ś, to tak zrobisz
- pewność, że jak coś zrobisz to nie będzie wstydu
A co to zabiera i w czym ogranicza:
- obniża elastyczność działania (działasz według planu i sprawdzonego schematu)
- blokuje kreatywność
- powoduje kiepskie relacje z ludźmi (bo najbardziej liczy się robota, a nie oni )
- jest przyczyną odwlekania – to, co masz nie jest wystarczająco dobre, ciągle potrzebujesz zrobić to lepiej
- przynosi stres i frustrację, gdy coś idzie niezgodnie z planem (a często tak idzie)
- przynosi lęk przed oceną, bo co inni powiedzą jak to takie niedoskonałe
- koncentruje uwagę na brakach i błędach zamiast na pozytywach – perfekcjonista rzadko chwali siebie i nie chwali tez innych (przecież dobra robota to standard)
- powoduje brak zrozumienia ludzi, obniża empatię i otwartość, blokuje relacje, bo ludzie i ich sprawy są na dalszym planie
- blokuje naturalność, słuchanie siebie, swoich emocji i potrzeb
Świat jest daleki od perfekcjonizmu
Ta druga lista jest u mnie znacznie dłuższa. Świat jest pełen kolorów, cieni, blasków, nieoczekiwanych zdarzeń, niedopowiedzeń, zaskakujących zjawisk i sytuacji. Jeżeli można powiedzieć, że jest doskonały, to w swojej niedoskonałości i zmienności – jedyną rzeczą pewną jest zmiana (no oprócz śmierci i kontroli skarbowej, jak wiadomo). Zatem bycie perfekcyjnym jest niezgodne z naturą i naturalnym biegiem zdarzeń.
Piszę o tym z pełnym przekonaniem, bo sam mam tendencję do perfekcjonizmu, stale pracuję nad tym i doświadczam, jakie ograniczenia przynosi w tym co robię.
Zamiast być lepszy w jednej sprawie o 100% – bądź lepszy w 100 sprawach o 1%
Takie powiedzenie usłyszałem kiedyś w kontekście biznesu, ale pasuje też do wielu aspektów życia. Jeden ze znajomych przedsiębiorców, prowadzący kilka biznesów powiedział mi ostatnio: „patrz jak to jest – biznesy, w których bardzo cisnę na jakość nie zarabiają na siebie, a te gdzie mam dużo elastyczności są dochodowe”.
Działając nieperfekcyjnie może będziesz perfekcyjnym liderem 🙂
Jakie wnioski dla menedżera – perfekcjonisty, o którym piszę na początku?
Chcesz być bardzo dobry!? Bądź dobry w zarządzaniu zespołem. Buduj zespół, w którym panuje zaufanie, dobre relacje, a ludzie pracują dobrze nie dlatego, że muszą, tylko dlatego, że chcą tak pracować.
Aby mieć taki zespół, trzeba:
- rozumieć ludzi i dostrzegać ich różnorodność
- poznać ich lepiej, dowiedzieć się o nich więcej, posłuchać, co mają do powiedzenia – bez tego nie można zbudować zaufania
- dostrzegać i chwalić za to, co jest zrobione dobrze, zamiast tylko wytykać niedociągnięcia. To zresztą trzeba zacząć od siebie, bo jak nie umiesz chwalić siebie to nie będziesz chwalić innych
Nigdy nie ma stuprocentowego przepisu na sukces
Są tylko zasady, których przestrzeganie zwiększa szansę na ten sukces. W pracy z zespołem do tych zasad należy budowanie zaufania, zaangażowania, odpowiedzialności
i umiejętność wyciągania na wierzch i rozwiązywania konfliktów. Wszystkie te działania wymagają elastyczności i reagowania na zmienność i różnorodność.
Tak jak w sporcie, należy się kierować pracą nad wieloma właściwymi zasadami działania, a nie na wyniku (posłuchajcie, co mówi o tym Kamil Stoch po każdym skoku).
Wielkie parcie na strzelenie 10 przynosi odwrotny skutek, ale opanowanie podstawowych zasad i strzelanie zgodnie z tymi zasadami daje na tą dziesiątkę dużą szansę.
Pozdrawiam
Andrzej Cieplak
Mentor, coach ACC,
trener, autor książek
PS
Ćwiczenie: powyżej znajdziesz test – „Perfekcjonizm – czy dotyczy także Ciebie?”.
